หมดยุคน้ำมันปาล์มราคาถูก? ผลผลิตโลกลดขณะความต้องการไบโอดีเซลพุ่งสูงขึ้น

   น้ำมันปาล์มใช้ในทุกสิ่งตั้งแต่เค้กและน้ำมันทอดอาหาร ไปจนถึงเครื่องสำอาง และผลิตภัณฑ์ทำความสะอาด น้ำมันปาล์มคิดเป็นสัดส่วนมากกว่าครึ่งหนึ่งของการบริโภคน้ำมันพืชทั่วโลก และได้รับความนิยมเป็นพิเศษในหมู่ผู้บริโภคในตลาดเกิดใหม่ซึ่งนำโดยอินเดีย
โดรับ มิสทรี นักวิเคราะห์อุตสาหกรรมระบุว่า หลังจากหลายทศวรรษของน้ำมันปาล์มราคาถูก จากผลผลิตที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและการแย่งชิงส่วนแบ่งตลาด ผลผลิตจึงชะลอตัวลง ขณะที่อินโดนีเซียหันมาบริโภคในประเทศมากขึ้นเพื่อการผลิตไบโอดีเซล

“วันที่มีส่วนลด 400 ดอลลาร์ต่อตันหมดไปแล้ว” Mistry ผู้อำนวยการของบริษัทสินค้าอุปโภคบริโภคของอินเดีย Godrej International กล่าวเสริม “น้ำมันปาล์มจะไม่ราคาถูกอีกต่อไป ตราบใดที่อินโดนีเซียยังคงให้ความสำคัญกับไบโอดีเซล” อินโดนีเซียเพิ่มการบังคับให้ผสมน้ำมันปาล์มในไบโอดีเซลเป็น 40% ในปีนี้ และกำลังศึกษาที่จะขยับเป็น 50% ในปี 2569 รวมถึงผสมน้ำมันเครื่องบิน 3% ในปีหน้า ในขณะที่พยายามควบคุมการนำเข้าเชื้อเพลิง จากประมาณการของ Eddy Martono ประธาน GAPKI สมาคมน้ำมันปาล์มที่ใหญ่ที่สุดของอินโดนีเซีย การผลักดันไบโอดีเซลจะลดการส่งออกของอินโดนีเซียเหลือเพียง 20 ล้านเมตริกตันในปี 2573 ลดลงหนึ่งในสามจาก 29.5 ล้านเมตริกตันในปี 2567

การผลักดันไบโอดีเซลของจาการ์ตา ประกอบกับการผลิตที่ลดลงเนื่องจากน้ำท่วมในประเทศมาเลเซีย ทำให้ราคาน้ำมันปาล์มสูงขึ้นเหนือน้ำมันถั่วเหลืองของคู่แข่ง กระตุ้นให้ผู้ซื้อลดการซื้อ ในอินเดีย ผู้ซื้อน้ำมันพืชรายใหญ่ที่สุด น้ำมันปาล์มดิบ (CPO) มีราคาสูงกว่าน้ำมันถั่วเหลืองดิบในช่วงหกเดือนที่ผ่านมา ซึ่งบางครั้งก็เกิน 100 ดอลลาร์ต่อตัน  ชาวอินเดียจ่ายเงิน 1,185 ดอลลาร์ต่อตันสำหรับน้ำมันปาล์มดิบในสัปดาห์ที่แล้ว เพิ่มขึ้นจากน้อยกว่า 500 ดอลลาร์ในปี 2562

ราคาน้ำมันพืชที่สูงขึ้นอาจทำให้ความพยายามของรัฐบาลในการควบคุมอัตราเงินเฟ้อมีความซับซ้อน ไม่ว่าจะเป็นในประเทศที่พึ่งพาน้ำมันปาล์มหรือประเทศที่พึ่งพาน้ำมันถั่วเหลือง ทานตะวัน และเรพซีดที่เป็นคู่แข่งกัน การผลิตน้ำมันปาล์มซึ่งถูกครอบงำโดยอินโดนีเซียและมาเลเซีย เพิ่มขึ้นเกือบสองเท่าทุก ๆ ทศวรรษตั้งแต่ปี 2530 เป็นต้นมา ทำให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับการตัดไม้ทำลายป่าเพื่อเพิ่มพื้นที่เพาะปลูก

ในช่วงเวลานั้น การเติบโตของการผลิตโดยเฉลี่ยต่อปีมากกว่า 7% ค่อนข้างสอดคล้องกับความต้องการ แต่การผลิตน้ำมันปาล์มของมาเลเซียหยุดนิ่งไปนานกว่าทศวรรษที่แล้ว เนื่องจากขาดพื้นที่สำหรับปลูกใหม่แ ละการปลูกทดแทนช้า ในขณะที่ความกังวลเรื่องการตัดไม้ทำลายป่าทำให้การเติบโตในอินโดนีเซียชะลอตัว แม้แต่ในอินโดนีเซีย การปลูกทดแทนโดยเกษตรกรรายย่อยซึ่งสร้างอุปทานถึง 40% ก็ยังคงซบเซา ส่งผลให้การเติบโตของการผลิตทั่วโลกชะลอตัวลงเหลือ 1% ต่อปีในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา การผลิตอาจสูญเสียโมเมนตัมเพิ่มเติมจากผลกระทบของการขาดแคลนแรงงาน พื้นที่เพาะปลูกที่เก่าแก่ และการแพร่กระจายของเชื้อรา ซึ่งส่งผลกระทบต่อผลผลิต

ปาล์มน้ำมันซึ่งเริ่มมีผลผลิตลดลงหลังจากมีอายุ 20 ปี จำเป็นต้องปลูกทดแทนหลังจากผ่านไป 25 ปี โดยต้นปาล์มใหม่ใช้เวลาสามถึงสี่ปีในการออกผล ทำให้เกษตรกรบางส่วนลังเลที่จะปลูกใหม่ มาเลเซียปลูกทดแทนพื้นที่ 114,000 เฮกตาร์ (282,000 เอเคอร์) หรือเพียง 2% ของพื้นที่ปลูกทั้งหมดในปี 2567 เทียบกับเป้าหมายที่ 4% ถึง 5% รัฐมนตรีกระทรวงการเพาะปลูก Johari Abdul Ghani กล่าวในเดือนกุมภาพันธ์

ในอินโดนีเซีย การปลูกทดแทนช้าทำให้ผลผลิตลดลงท่ามกลางสวนที่มีอายุมากขึ้น Fadhil Hasan เจ้าหน้าที่ของ GAPKI กล่าว อัตราผลตอบแทนน้ำมันปาล์มดิบลดลง 11.4% เป็น 3.42 ตันต่อเฮกตาร์ในรอบทศวรรษ  ในขณะที่ประเทศต่างๆ ตั้งแต่โคลอมเบีย เอกวาดอร์ ไปจนถึงไอวอรีโคสต์ และไนจีเรีย ได้เพิ่มผลผลิตน้ำมันปาล์ม เจ้าหน้าที่อุตสาหกรรมกล่าวว่าการเติบโตของผู้เล่นรายใหม่ยังไม่เพียงพอต่อความต้องการที่เพิ่มขึ้น โดยเฉพาะเชื้อเพลิงชีวภาพ ความต้องการในตลาดสำคัญๆ อ่อนตัวลงแล้วเนื่องจากราคาที่สูงขึ้น และแม้แต่ผู้ซื้อในอุตสาหกรรมก็กำลังมองหาทางเลือกอื่น อย่างไรก็ตาม การบริโภคน้ำมันปาล์มจะยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยได้แรงหนุนจากความต้องการสารเคมีและเชื้อเพลิงชีวภาพ  

Harish Harlani รองประธานของ P&G Chemicals กล่าวว่า “เราเห็นความต้องการน้ำมันปาล์มเพิ่มขึ้นอย่างมาก และด้วยที่ดินที่มีจำกัด เรารู้สึกว่าจะเกิดความไม่สมดุลของอุปสงค์และอุปทาน”